Słownik etymologiczny języka polskiego/blajwas
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
blajwas, blajgiel(b), blejczyk i blejszczyk (‘ołowianka’, 1574 r. Strumieński), blejer (‘modła’), wszystko złożenia z niem. Blei, ‘ołów’, nieznanego początku: Bleiweiss (piszą je w 16. w. najróżniej: blejwejs, blajwas, blajwąs, blejwas, jedyny Stanko daje r. 1472 bielidło zamiast tego); Bleigelb. Do dwu ostatnich brak dokładnych odpowiedników. Ale blejtram nie z Blei, lecz od Blendrahmen, ‘rama ślepa, zakryta’.
