Słownik etymologiczny języka polskiego/blansz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
blansz, blamanż, blankiet, z franc. blanche, blanc manger, ale i włosk. bianco mangiare (blomuzie zrobił z franc. Potocki), carta bianca (Blankett niem.), wszystko (i inne) od blanc, bianco, z niem. blank, blinken, ‘błyszczeć’.
