Słownik etymologiczny języka polskiego/blichtr
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
blichtr, bliktry, z czesk. bliktr, ‘pozór, mamidło’, urobienie od blik, dla ‘krótkowidza’ i ‘zeza’; blikawy stąd i w biblji, u Leopolity: »o jednym oku«; czes. blikati i o ‘mrużeniu oka’, blikesz, ‘mrużek, krótkowidz’. Nasze jednak zawodowe bliki, blikować, z niem. Blick.