Słownik etymologiczny języka polskiego/botuch
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
botuch, z niem. Bottich, ‘kadź’, ‘wanna’; »żeby się z botucha wół napił«, »balwierz gotuje botuchy, ścierki«, Potocki; ale jest i bodloch, botuch, ‘prześcieradło’, w 16. w., z niem. Badlaken, Badtuch.