Słownik etymologiczny języka polskiego/brekla
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
brekla, ‘zatyczka gorsetu’, w 17. w. ogólne: »z rogów sznurówkami, podkładając je breklami«; brekle tłumaczą r. 1682: »kij, co go z przodku pod kabat wsuwają«; z niem. Prickel, Pröckel, ‘zatyczka’; u nas i brykla, brykiel.