Słownik etymologiczny języka polskiego/brezylja
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
brezylja, r. 1472 bryzylja, z łac. brisilium (u Stanka jest i łac. brizilla, ‘miedunka’, ‘naduńce’, z fioletowo zsychającemi się kwiatami), nazwy ‘drewna farbierskiego azyjskiego’ (malajskie berzi przytacza Marko Polo w 13. w.); w Nowym świecie znaleziono na pobrzeżu drewno, nadające się do podobnego farbowania, i od tego drewna przezwano i pobrzeże i kraj cały Brazylją; por. włosk. brizzolare, ‘pstrzyć’, franc. brésiller, ‘farbować’.
