Słownik etymologiczny języka polskiego/bursztyn

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

bursztyn, r. 1472 burstein, później borsztyn (tym ‘asbest’ w 15. wieku tłumaczą najmylniej), z niem. Bornstein (‘płonący kamień’), dziś Bernstein (niby brennstein, born- dolno-niem. postać); bursztynowy. Słowianie nie mają żadnej własnej dlań nazwy, rusk. jantar z litew. gentaras; Litwa ma dwie rodzime, bo Prusowie nad samem jego gniazdem od prawieku siedzieli.