Słownik etymologiczny języka polskiego/burt
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
burt, burta, ‘pobocza nasypu, okrętu’: »nawa rozpuści źle sklijone burty«, Potocki, burtnica, burta i borta, ‘tresy’, ‘galony’; niem. Bort (-bord, bakbord) i Borte.