Słownik etymologiczny języka polskiego/capa
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
capa, czapa, ‘skóra (szagryn)’; »miecz w czapie«, »pochew capowa«, »oblecz pochwy capą«, »tak dychtownej przemoknąć niepodobna czapie« (wszystko z Odjemku Potockiego), »co innego ma w piersiach, co innego w capie« (‘pochwie’); tak samo u Czechów; z niem. Zapp.