Słownik etymologiczny języka polskiego/capnąć
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
capnąć (a jest i cupnąć, przycapnąć i przycupnąć), zacapić, capanka (chapanka) i t. d., łap(u)-cap(u); dźwiękonaśladowcze; tak samo w rus. cap! capat’, capnut’, ‘chwycić (po uchu!)’; inni Słowianie używają tego cap, capać, o ‘chodzie ciężkim w błocie’.