Słownik etymologiczny języka polskiego/chaja
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
chaja, haja, ‘zawierucha’; »pierwsza z ordą chaja«, »zawartka i marcowa haja«, »zimna, haje dmą w okna«, w 17. w.; narzeczowe chaja, chajawica i chujawica, chujawa, o ‘niepogodzie’; jest i fujaw(ic)a, to samo.