Słownik etymologiczny języka polskiego/chachmęć
chachmęci, częste u S. Twardowskiego, chaszcze (u innych pisarzy 17. wieku), ‘zarośla, wertepy’, p. chęchy. Skreśl uwagę o chaszcze. [1]
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
chachmęć, chachmęcić, ‘gąszcz’, ‘wertep’, w 17. w.; p. chęchy.