Słownik etymologiczny języka polskiego/chapać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
chapać, chapanka (gra w karty); chapnąć, chaps (żartobliwe chapcydens, zamiast akcydens, ‘o wziątku’); częstotliwe do chopić (p.).
