Słownik etymologiczny języka polskiego/chimera
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
chimera, ‘urojenie’, od nazwy potworu greckiego (Chimaira, właściwie ‘kózka tej zimy, jednozimka’); podobnie żena, żenować się, żenada od franc. gêne z nazwy hebrajskiej ‘piekła’, Gehenna, gdy grymas, równie francuskie, od grimer, ‘twarz malować, wykrzywiać’, z niem.