Słownik etymologiczny języka polskiego/chmura
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
chmura, chmurny, chmurzyć się, chmara, u Rusi smura, posmurno, u Czechów, jak zawsze, szm- obok chm-, chmourziti i szmourziti se, u Serbów nachumoriti i nasumoriti se, ‘zachmurzyć się’; chmara i na Rusi i u Słowaków; z l: chmouliti, narzeczowo u Czechów.
