Słownik etymologiczny języka polskiego/chomik
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
chomik, od głosu, pisku przezwany na Rusi, p. skomleć; niem. Hamster ma być pożyczką z cerk. chomestor, co widocznie złożenie, z niezrozumiałą drugą częścią. To samo zwierzątko nazywało się u nas, od skrzeczenia, skrzeczkiem, albo bez s-: krzeczkiem (15. wiek), skrzeczec; (s)krzeczka zalać, lub podlać«, mawiano żartobliwie, ‘napić się dobrze’; krzeczka zresztą »podkopywano w jamie«. Chomik do Ukrainy należy.
