Słownik etymologiczny języka polskiego/ciemiec

ciemiec nic nie ma spólnego z zamszem (to poszło wkońcu z franc. chamois, ‘giemza’); por. w akcie poznańskim z 1529 r. (po łacinie): »skóry mniejsze (niż juchty) zwane czymcze (cimce)«. [1]

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

ciemiec, ‘skóra’, p. zamsz; »za safjan ciemiec«, »w mizernym pałasz ciemcu«, Potocki, »od sta skór ciemcowych«, r. 1629.




  1. Przypis własny Wikiźródeł Fragment ten pochodzi z dodatku Uzupełnienia dołączonego do Słownika.