Słownik etymologiczny języka polskiego/ciem
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
ciem, ‘więc’, od 14. do 16. wieku ogólne, samo i jako przyczepka: bociem, »jaciem pan«, w biblji nieraz, w psałterzu tylko raz ciem, ‘bo’; w Ezopie stałe, w drugiej połowie 16. w. gubi się, u Kochanowskiego już go niema wcale. Jest to 6. przypadek zaimka ten, cerk. těm, ‘przez to’.
