Słownik etymologiczny języka polskiego/cieszyć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
cieszyć, pocieszać, od *ciecha w pociecha, uciecha, po- i ucieszny, cieszyciel, dziś pocieszyciel, w imiennictwie: Wojciech, Sieciech z Szwieciech - Wszeciech, Ciechocinek, Cieszyn; prasłowo; cerk. těsziti, utěcha, rus. potiecha w 17. wieku ‘teatr’ tłumaczyło; co do pnia, p. cichy. Cieszynka, ‘fuzja’ w 17. wieku.
