Słownik etymologiczny języka polskiego/cyga
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
cyga, ‘bąk’, ‘wartałka’, z mazowieckiem c zamiast cz, serb. cziga, czigra, węg. csiga; u Potockiego: »piły, gałki, cygi« (dla dzieci), »(dama) w opasaniu cyga«.