Słownik etymologiczny języka polskiego/czair
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
czair w 17. w., czahar, czahor, ‘zarośla’, ‘wiklina’, przez małorus. czahar z tur. czajer, ‘łąka’, z pers.
