Słownik etymologiczny języka polskiego/czuryło
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
czuryło, w 16. w. znane, u Reja i i., o ‘błaźnie-strojnisiu’ i ‘uwodzicielu kobiet’, z bohatera ruskich bylin o Czuryle (z Cyryl) Plenkowiczu, co kobietom kijowskim głowy zawraca.