Słownik etymologiczny języka polskiego/dęga
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
dęga, ‘pręga’, ‘klepka’, rus. duga, ‘łęk’ (‘łuk’) i ‘tęcza’ (narzeczowe), czes. duha, o tem samem znaczeniu, od tegoż pnia co duży (p.) i dzięgiel.