Słownik etymologiczny języka polskiego/dźwigać
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
dźwigać, dźwignąć, dźwignia, prasłowo; u nas stosunkowo mało rozrosłe, tem bardziej w cerk. i na Rusi, cerk. dwignąti, dwidzati, dwiżiti, podwig, 'walka', rus. dwiżenije, ‘ruch’, wozdwiżenije, ‘podniesienie Krzyża św.’; u Serbów jeszcze bezokolicznik pierwotny dići z *dwig-ti, czes. zdwihnouti i zdwihati. Brak dalszych pewnych odpowiedników. I u nas parokrotnie bez w: udzignąć, biblja.