Słownik etymologiczny języka polskiego/daga
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii |
daga, dażka, ‘sztylet’, z włos. daga, a to z łac. daga (franc. dague) nieznanego pochodzenia; stąd niem. Degen, a z tego czes. deka, i dyka, cośmy w 16. w. przejęli; oba słowa od 17. w. zapomniane.