Słownik etymologiczny języka polskiego/dma
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
dma, p. dąć, dmę; z przyrostkiem -uch (por. sopuch), dmuch, dmuchnąć, »podmuch wiatru«, dmuchać, dmuchawka; tak samo w czes., tylko tam dmych, dmychati, z y, częstsze niż z u, dmuch.