Słownik etymologiczny języka polskiego/dobosz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
dobosz, ‘bębniarz’, w 16. i 17. w., od piechoty węgierskiej, z węgier. dobos od dob, ‘bęben’ (stąd nazwa zbója Dobusza). Ale doboszować, doboszanie u Paska zamiast deboszować, z franc. débauche (od starofranc. bauche, ‘warsztat’).
