Słownik etymologiczny języka polskiego/drgać
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
drgać, drgnąć, drżeć (por. dreszcz), drżliwy, częstotliwe drygać, podrygiwać, drygi, ‘skoki’; prasłowo; rus. drożat’ i drognut’, droż, ‘dreszcz’, serb. drchat i drkat, ‘drżenie’, drhtati i drktati,‘drżeć’, czes. drhati, łuż. żrjeć i żaś; lit. drugis, ‘febra’ (i ‘motyl’), prus. drogis, ‘sitowie’. Drgawka, drżączka (psałterz).