Słownik etymologiczny języka polskiego/duby
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
duby, ‘brednie’, p. dąb; będzie to ruskie; dubacz, o ‘gołębiu leśnym’, r. 1472; dubas, ‘szkuta’, z rus.(?), u Potockiego przenośnie: »dubas (babę) zmierziwszy paskudny«; »knutami i dubcami« r. 1607, ruskie.