Słownik etymologiczny języka polskiego/dyma
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
dyma, dymka, ‘rodzaj materji’ i ‘spodnica z niej’, późne i obce, z tur. (na Ruś) dimi, t. j. ‘dwelich’ niby (‘ze dwu nici’, dosłownie), ‘barchan’ (z grec. dimitos; por. aksamit).