Słownik etymologiczny języka polskiego/dzieża
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii |
dzieża na chleb; prasłowo; rus. dieża, i tak samo u innych Słowian; brak w litew. (diżti, ‘smarować’?); goc. deigan, ‘gnieść ciasto’, niem. Teig, grec. teichos, ‘mur (zlepiony)’, łac. figulus, ‘garncarz’, fingere, ‘kształtować’ (‘lepić’; stąd fikcja i figura), ind. dēgdhi, ‘maże, lepi’.