Słownik etymologiczny języka polskiego/fałsz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
fałsz, fałszywy, fałszować, fałszerz, dawniej wyłącznie fałeczny i fałeszny (jak w czes.; tam i pierwszy przypadek falesz), co bardziej po polsku brzmią; sz dowodzi pożyczki z niem. Falsch, a to z łac. falsus, ‘pomylony’, od fallere, skąd i falować (p. fala).
