Słownik etymologiczny języka polskiego/foch
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
foch, dziś wyłącznie w liczbie mnogiej, fochy, ‘dąsy’, zdrobniale foszki, ulubione u Reja; fochować, ‘flirtować’, r. 1614; jest to zgrubiałe fortel (p.); por. czes. na foch, ‘napozór’, foch, ‘mamidło’. Co innego foch, ‘fach’, i fochr albo fofr, ‘wachlarz, do wdymania świeżego powietrza’, niem. Fächer.
