Słownik etymologiczny języka polskiego/fortel
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
fortel i fortyl, fortelny i fortylny, zgrubiałe foch (p.); z niem. Vorteil, ‘korzyść’; u nas ‘sztukę’, ‘podstęp’, ‘sekret’ oznacza, czego w dzisiejszem niem. niema, jest w czes. i w dawniejszej niemczyźnie; u Węgrów tak samo jak u nas.
