Słownik etymologiczny języka polskiego/forma
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
forma, foremny, formować (dawne złożenia: formibzdy, formfeliczek), formalny, formalność, formuła, formułka, formularz, sformułować; formacja, nieforemny, format; z łac. forma, formare, formalis, formula; forma, ‘stała w kościele i na chórze’ »wyga się za formą zakradła«, »napijewa się w formie«, u Reja 1560 r. Słowo łac. niewyjaśnione, mimo wszelakich pomysłów, nawet takiego, że to przestawka z grec. morfē, ‘kształt’ (skąd amorficzny, metamorfozy, itp.).
