Słownik etymologiczny języka polskiego/gawron
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
gawron, prasłowo; przedrostek ga- lub ka- oznacza umniejszenie, wzgardzenie, niby jak pa-, chociaż nie od przyimka wyszedł jak pa-, w indyjskiem podobne złożenia z ka-, kā-, ku-, wcale częste; i nazwa wrona, ‘kruka’; ale postaci tego słowa są wcale chwiejne: bułg. garwan (z gawran), czes. harwan, serb. kawran i łużyc. karwona; rus. gajworon i grajworon, serb. grawran. Gawronić się, jak i gapić się, o ‘bezmyślnem patrzeniu’; Mazurom i Litwinom ten ich specjał często wypominają, od 17. wieku.