Słownik etymologiczny języka polskiego/glan
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
glan, glon (a i o przed n wymieniają się często), ‘muł’, ‘gnój gęsi albo kurzy’, ‘fusy’, »woda z glonem«; czes. hlen, cerk. glěn, ‘flegma’, od tegoż pnia co i glina.