Słownik etymologiczny języka polskiego/grdyka
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
grdyka, ‘jabłko Adama’, ‘krtań’, z *krtyka, tak samo jak grdęczyć, ‘męczyć, dusić’, z dawnego (15. w.) krtęczyć; z mylnem z: grzdyka, grzdykać, ‘łykać głośno’, grzdęczyć; -yka przyrostek; p. krtań.
