Słownik etymologiczny języka polskiego/gruda
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
gruda, grudka, grudzić, grudzień, grudzisty i grudowaty, prasłowo; tak samo u wszystkich Słowian: cerk. grudije i gruzdije; nazwa grudnia dosyć ogólna, serb. nawet grumen z *grudmen, gruda, czes. hrouda; lit. grudżu, grusti, ‘rozbijać’, grudus, ‘ziarno’, graudus, ‘łupki’, i ‘wzruszający’ (rusk. grust’, grustit’, ‘smutek’, u Serbów i Słowieńców ‘wstręt’, cerk. grąstok, ‘wstrętny’, z ą), graudulis, ‘grzmot’, niem. Grütze (p. gruca), nord. griōt, ‘żwir’, łac. rudus (nasze rudera, p.), ‘gruz’.
