Słownik etymologiczny języka polskiego/gryf
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
gryf, ‘rączka, chwyt’, z niem. Griff, od greifen, ‘chwytać’; gryfel z Griffel; gryfik, grefik, częste w 17. w. (do szczepienia latorośli), z franc. greffe; gryf, ptak bajeczny, niem. Greif z łac. gryphus.