Słownik etymologiczny języka polskiego/grzyb
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
grzyb, grzybek, zgrzybiały, zgrzybiałość, w przeciwieństwie do marnych, chudych bedł; litew. griebti, greibinēti, ‘podbierać (mleko)’, łotew. gribet, ‘chcieć’; grzybki porastają na knocie, bywają osadem, stąd grzybie, grzybiewie, grzybowie (por. gruszewie), grzybień, grzybienie i odmianki dla ‘nymphea alba’ czyli »wodna lelija« (1472 r.) albo ‘wodny kosaciec’. U innych Słowian grib; z lit. griebti i greibti łączy się niem. greifen, Griff.