Słownik etymologiczny języka polskiego/hetka
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
hetka, ‘szkapa’: »wlecze się parą hetek po drwa«, »na jednej się dziś włóczysz hetce środoposnej«, w 17. wieku; hetka-pętelka, o ‘drobiazgu’, »mieć kogo za hetkę pętelkę«; z łacin. hetta, ‘drobiazg’, ‘byle co’.