Słownik etymologiczny języka polskiego/hreczka
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
hreczka, hreczkosiej, z małorus., zamiast gryka, ‘greckie ziarno’. Podobnie ruskie dla h jest Hryć (u Potockiego) z Grzegorz (Grigorij); »miejsca hruzkie (t. j. ‘grązkie’) abo lgniące«, u Paprockiego; hrydnia z starorus. gridnia, ‘izba czarna, kurna’; pierwotnie ‘służąca książęcej gridzi, drużynie’, z nord. gridh, ‘spokój’, gridhmadhr, ‘służący’, gridnia i gridnica u Nestora.