Słownik etymologiczny języka polskiego/huba
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
huba, hubka, czeskie (niby gębka), o ‘żagwi’, »rusznice hubczaste«; huby, ‘grzyby’ (»na huby iść«), małoruskie. Co innego huba, ‘łan’, ‘mansus’, z niem. hufe, ‘ślad’.