Słownik etymologiczny języka polskiego/jesień
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
jesień, prasłowiańskie (Czesi je raczej podzimem zastąpili), rus. osień; prus. asanis (czy nie pożyczka z polskiego, jako obce Litwie i Łotwie?), goc. asans, ‘czas żniwa’, niem. dawne aran, arn, dziś Ernte, pora roku od pracy na polu nazwana. O pożyczce niema i mowy, więc warto zaznaczyć, że nieraz słowiańskie styka się z niemieckiem, bez spółudziału Litwy.