Słownik etymologiczny języka polskiego/jesiotr
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
jesiotr (w r. 1419 jassothr), jesietrzyna; prasłowo; rus, osiotr, serb. jesetra; litew. erszketras (r w pierwszej zgłosce niepierwotne), prus. esketres (ta sama ryba i to samo słowo). Litwa ‘okunia’ eszerys lub aszerys przezywa; ma i bardzo podobną nazwę dla ‘cierni’, erszketis (zamiast eszketis?): obie ryby z ostrym grzbietem czy płetwami; przyrostek -tr (jak w wiatr, piętr), a pień jes-, p. jesiora; z niem. nazwą Stör (łac. sturio z niej) nic nie ma spólnego.
