Słownik etymologiczny języka polskiego/kłąb
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii |
kłąb, kłęby, kłębek, kłębić się, skłębiony, kłębiasty, kłębuszek. Rzeczownik bywał rodzaju nijakiego: bułg. klŭbo, serb. i czes. zdrobniałe klupko, klobko, klbko; cerkiewne kłąbo; p. klupić z u obok ą i z p, co się powtarza w serb. klup, słowień. klop, ‘ławka’, prus. klumpis, ‘krzesło’, litew. kłupti (kłumpu), ‘klęknąć’.