Słownik etymologiczny języka polskiego/kaleka
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
kaleka, kaleczyć, kaliczyć, kalectwo, kaleczy, kaleki, przez Ruś ze Wschodu do nas przeszło; tur. z pers. kalak, ‘niekształtny, ułomny’; na Rusi dawnej zwano kalekami i ‘wędrownych żebraków, śpiewaków legend religijnych, stichów’.