Słownik etymologiczny języka polskiego/kantar
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
kantar, ‘wędzidło’, z węg., a to z tur. kantar; stąd i niem. Kandare, u nas kandara.
