Słownik etymologiczny języka polskiego/kaptur
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kaptur, ‘nakrycie głowy żałobne’, po zgonie królewskim wdziewane u sędziów, stąd »kapturowy sąd«, ‘sąd w bezkrólewie’; przejęli to i Litwini, gobturas, ‘nakrycie głowy kobiece’, z upodobnieniem (g zamiast k) swego własnego gobtuwas (od gobti, ‘nakrywać głowę’). Kapturzyć, kapturać; czes. kapt(o)ur, ‘czapka’, to samo.
